Geçtiğimiz iki yazıda ele aldığım konular nedeniyle özellikle sosyal medya üzerinden bana ulaşarak, bence biraz abartıyorsun diyenlere öncelikle selam olsun. Sanırım bazen empati yapmak için bazı şeyleri bizzat yaşamamız gerekiyor. Bana, “hem dijitalleşmeden bahsediyorsun hem de sen de içindesin” diyenlere söyleyebileceğim tek söz, ben dışında olduğumu hiç söylemedim ki olacak.
Özellikle çocuklara kurulan tuzakları olabilecek en hafif şekilde sizlere aktarmaya çalışmaktan başka bir şey değil benimki... Bu tuzakları kuranların en büyük yardımcısı ise maalesef konuya yeterince ilgi göstermeyen AİLELER...
Şimdi zaten çoğunu anne babalarında kullandığı bu uygulamalarda siz bir zarar görmüyor olabilirsiniz. Ancak emin olun “tuzak kuranlar” için en büyük motivasyon da bu oluyor zaten. Çocuk sussun, çocuk yaramazlık yapmasın, çocuk oyun oynasın, çocuk dışarı çıkmasın gibi daha yüzlerce başlık altında bizler teslim ediyoruz onları dijital dünyaya.
Oysa yıllar önce bir çamaşır temizleyici markasının reklamında olduğu gibi “kirlenmek güzeldir” ama sokakta, arkadaşlarıyla oynarken, spor yaparken, piknik yaparken, beraber pasta yaparken… Çocuklarınıza vakit ayırın demiyorum. Çocuklarınıza dikkat edin de demiyorum. Siz de biraz çocuk olun diyorum. Keyifli faaliyetler bulun. Birlikte balkonda da olsa bir şeyler yapın.
Ve çocuklar bu dünyada keyif alınan tek şeyin, PC başında, tablette ve telefonda olduğunu düşünmesin. Kendilerini anlayan ve kendilerini düşünerek faaliyet geliştiren tek şeyin “tuzak kurucu” dijital dünya olduğu fikrini kendilerinde sabitleştirmesinler.
Yoksa ne mi olur. O telefon, tablet ve PC’ler onları sizden çok uzağa götürmeye başladılar bile. Daha önceki yazımda belirttiğim üzere, teknoloji ile savaşmak artık mümkün değil. Zaten buna gerek de yok. Siz dijital dünyayı sıkı takibe alın. Çocuklar ve gençler artık başka bir dünyayı yaşıyorlar, biz onların yaşındayken diye başlayan klişelerden kendinizi kurtarın artık. Bu dünyaya sırt çeviremeyecek, geri duramayacak kadar içindeyiz artık. Bütün mesele emin olun çocuklar. Sadece çocuklar...
Dünyanın peşinde olduğu tek şeyin, yeni nesli kendine bağımlı birer köle yaparak istedikleri zaman, istedikleri gibi onları kullanmak olduğunu unutmayalım. Yine de tabii ki en iyisini siz bilirsiniz…
