Çocuklarda kıskançlık duygusu, birçok ebeveynin karşılaştığı yaygın bir durumdur. Bu duygu, genellikle bir kardeşin doğumu, ebeveynin diğerinden kıskanma durumu, ebeveynlerin diğer çocuklarla ilgilenme şekli veya diğer çocuklarla paylaşılması gereken sevgi ve dikkat gibi durumlarla ortaya çıkar. Ancak, bu duygu, normal bir gelişim sürecinin bir parçasıdır ve çocukların duygusal zekalarını anlamalarına ve geliştirmelerine yardımcı olabilir.
Kıskançlık Duygusunun Doğal Kökenleri
Çocuklarda kıskançlık duygusu, genellikle kaynakları anlama ve ifade etme yeteneği henüz gelişmekte olan küçük bireylerin yaşadığı bir duygusal tepki olarak kabul edilir. Özellikle yeni bir kardeşin doğumuyla ortaya çıkabilir. Bu durumda, çocuklar, ebeveynlerinin sevgisini ve dikkatini paylaşmak zorunda kaldıklarını hissedebilirler.
Yaşa Bağlı Değişimler ve Kıskançlık
Kıskançlık duygusu, çocuğun yaştan kaynaklı olarak değişebilir. Örneğin, bebekler genellikle ebeveynlerinin ilgisini başka birine paylaşmak istemezken, okul öncesi dönemdeki çocuklar daha karmaşık sosyal etkileşimlere maruz kalabilirler. Bu dönemde, çocuklar arkadaşları veya kardeşleriyle kıyaslamalar yapabilir ve bu durum kıskançlık duygusunu artırabilir.
Ebeveynlerin Rolü: İlgi ve Adalet Dengesi
Ebeveynler, çocukları arasında adil bir denge kurmaya çalışmalıdır. Ancak, her çocuğa eşit ilgi göstermek ve onlara özel zaman ayırmak önemlidir. Bu, çocukların kıskançlık duygularını hafifletmeye yardımcı olabilir. Aynı zamanda, çocuklara duygularını ifade etmeyi ve paylaşmayı öğretmek de önemlidir.
Empati ve Duygusal Destek
Çocuklara, başkalarının duygularını anlamayı ve empati geliştirmeyi öğretmek, kıskançlık duygularını anlamalarına ve başkalarının perspektifini görmelerine yardımcı olabilir. Duygusal destek, çocukların duygusal ihtiyaçlarını karşılamalarına yardımcı olarak kıskançlık duygularını daha iyi yönetmelerine katkı sağlar.
Dürüstlük ve Açık İletişim
Ebeveynler, çocuklarıyla kıskançlık konusunda açık ve dürüst bir iletişim kurmalıdır. Çocuklar, duygularını ifade etmeyi öğrendiklerinde, bu duyguları daha sağlıklı bir şekilde yönetebilirler. Ebeveynlerin anlayışlı bir tutum sergilemeleri ve çocuklarıyla duygusal konuları konuşmaları, güvenilir bir bağ kurmalarına ve çocukların duygusal gelişimlerini desteklemelerine yardımcı olabilir.
Sonuç olarak
Çocuklarda kıskançlık duygusu normal bir gelişim sürecinin bir parçasıdır ve çoğu durumda geçicidir. Ebeveynlerin anlayışlı ve destekleyici bir tutum sergilemeleri, çocukların bu duyguları anlamalarına ve sağlıklı bir şekilde yönetmelerine yardımcı olabilir. Eğer kıskançlık duyguları sürekli veya ciddi bir şekilde etkileyici hale gelirse, bir uzmana danışmak faydalı olabilir.
Uzman Psikolojik Danışman / Özel Yetenekliler Uzmanı
Tuğçe GÜNDÜZ YILMAZ
