Annelik, büyük laflarla anlatılmaz. Çünkü çocuklarımızın duyguları, hisleri, güvende olduklarını bilmeleri; hepsi küçük ayrıntıların içinde saklıdır. Sessiz bir bakışta, gecenin bir yarısı başucunda bekleyişte, minik bir elin sıcacık bir avuca sığınışında... Annelik, işte o fark edilmeyen, görünmeyen ama derinden hissedilen anlarda hayat bulur.

Bir annenin gözünden kaçmayan şeylerdir çocuklarını büyüten. O yavaşça kapatılan kapılar, uykusuna dalmadan önce usulca okunan masallar, biraz eksik çizilmiş bir resme duyulan sonsuz hayranlık… Çocuklarımız kendilerini çoğu zaman kelimelerle ifade edemezler. Ama bir anne, o kelimesiz dünyayı okumasını bilir. Bir kaş çatışta neyin eksik olduğunu, bir duraksamada içten içe kopan fırtınayı, gözlerdeki pırıltının yavaşça sönmeye başladığını ilk fark eden hep annedir.

Annelik, sadece beslemek ya da büyütmek değildir. Annelik, bir ruhu sevmek, bir kalbin ritmine ortak olmaktır. Dünyanın kaotik gürültüsünden uzak, yalnızca çocuğunun dünyasını anlamaya çalışan sessiz bir kahramanlıktır. Her çocuk, sevgiyle büyür; ama anlayışla büyüyen çocuk, dünyayı anlayan bir bireye dönüşür. Bu anlayış ise çoğu zaman bir annenin fark ettiği o küçük ayrıntılarda saklıdır.

Bazen sadece bir “Bugün nasılsın?” sorusudur çocuğun kalbini açan. Bazen yere düşürdüğü bir oyuncağı hiç fark ettirmeden yerine koymaktır. Ve bazen sadece yanında susarak kalabilmektir. Çünkü her çocuk, anlaşılmak ister. Sözcüklerle değil; bakışla, ilgiyle, şefkatle, sabırla…

Annelik, kusursuz olmak değil, kalpten bağ kurmaktır. Hatalarınla, yorgunluğunla, kararsızlıklarınla da sevilmeyi öğretmektir çocuğa. Kırıldığında özür dilemeyi göstermek, ağladığında yanında olmayı, gülüşünde birlikte büyümeyi bilmektir. Ve en çok da, sevgiyi göstermekten çekinmemektir. Çünkü sevgi, saklandığında değil; yaşatıldığında büyütür çocukları.

Unutma ki; bir annenin sevgisi, çocukta yankı bulur. Ve o yankı, yıllar sonra onun sesi olur. Çocuklarımızın kalbine ektiğimiz her küçük ayrıntı, bir gün onların karakterine dönüşür. Bizim sevgiyle söylediğimiz her söz, onların iç sesi olur. O yüzden, detaylarda gizlidir anneliğin mucizesi.

Ve işte bu yüzden…
Küçük ayrıntılarda gizlidir çocuklarımızın duyguları.
Ve annelik, o ayrıntıları görebilme sanatıdır.