Kendinin farkında Vera. Bir bağımlılığı olduğunu da kabul ediyor ve ekliyor “Patates cipsi bağımlısı olduğumu söylediğimde gülüyorlar ve en çok hangi cipsi sevdiğimi soruyorlar, bir alkolik içki ayırt eder mi?”


Patates cipsi bağımlısı olmasının ilk yıllarını çocukluk zamanlarına denk getiriyor Vera. Çocukların cips ya da abur cubur sevmesinde herhangi bir ilginç nokta olmadığı için ailesi de bu durumu abes görmüyor. Hayat kaldığı yerden devam ediyor. Ancak o çocukken izlediği ilk cips reklamını bile saniyesi saniyesine hatırlıyor.

Her gün cips yiyor Vera. Her gün o en büyük boylardan 1 tane yiyor en azından. Tek bir kural uyguluyor kendine cips konusunda: Her gün cips ye, eğer akşamdan kalma değilsen öğlen 1’den önce yeme. Evet, iyiden saçma gelecek ama Vera hangover olduğunda midesi yalnızca cipsi kaldırıyormuş.

Birileri “Ya arkadaş her şeye de bağımlılık diyorsunuz” şeklinde erken bir yorum yapmadan ekleyelim. Vera’nın bağımlılığının çıldırdığı zamanlar da olmuyor değil. Öyle durumlarda ailesinden, ev arkadaşından yediği cips poşetlerini saklıyormuş.

Bir alkoliğin, içtiği şişeleri yok etmeye çalışması gibi. Bazı günler erkek arkadaşını da cips için ekiyormuş. “Eve gidip cipslerimle bir arada olmak çok daha mantıklı geliyordu çünkü” diyerek savunuyor kendini.