Yazıma başlamadan önce; Kurban Bayramı’nın birleştirici ruhu, tüm kalpleri sevgiyle doldursun. Bayramınız kutlu ve bereketli olsun.
Evet; Şimdi Hayat Zor, Ama Değerlidir. Bu sözün kıymetini düşünerek okuyalım ve yazının sonunda sözü edilen sözlere hayat vermek için başlayalım ne dersiniz? Kıymetli Dost okurlarım benim.
Hayat, tutunmaya çalıştığımız bir denge oyunu. Direniyoruz. Bazen pes ediyoruz. Kolaya kaçıyoruz. Suçlamayı seçiyoruz. Ama çözüm hep kaçtığımız yerde: cesaret ve iletişim.
KAÇMAK KOLAYDIR, AMA YANLIŞTIR.
Sorunlardan kaçmak... Olayların arkasına sığınmak... Ve susmak.
Ne yazık ki çözüm değil.
İnsan susarak daha da derinleşir, içe döner ve kendini sorgulamaya başlar.
Oysa konuşmak gerekir. Konuşmak iyileştirir.
AİLE VE DOSTLUK: KIRILGAN DEĞERLER
Ailemiz… Bir daha yenisini kuramayacağımız, tek dayanağımız.
Ama alttan alamıyoruz. Hep haklıyız sanıyoruz. Oysa anlamak da önemli.
Dostluklar… Küçük sebeplerle kırılıyor. Bir bakıyorsun, bir dost elini itmişsin, farkında bile değilsin.
AŞK: KORKULARIN GÖLGESİNDE KAYBOLAN HİS
Aşk yanımızda olur da fark etmeyiz. Fark ederiz de yokmuş gibi davranırız.
Korkarız çünkü. Oysa aşk kaçılacak değil, tutulacak bir şeydir.
Bir daha o duyguyu bulamayabiliriz.
HAYATIN DEĞERİ
Yarın belki olmayabilir…
Hayat kısa.
Nefes alabiliyorsak, hâlâ şanslıyız.
Erteleme… Hayatı da hayalini de…
UNUTMA:
Dün geçti. Bugün var. Yarın belki olmayabilir…
Unuttuklarımız büyüdükçe biz küçülüyoruz…
Son zamanlarda yitirdiğimiz insani değerleri hatırlamak ve yeniden başlamak için aslında hâlâ çok geç değil.
Unuttuğumuz bazı temel değerlerimizi;
PAYLAŞMAK, HATIRLAMAK VE HATIRLATMAK İÇİN.
Bu bayram gününde paylaşarak farkında oluruz.
1. Doğayı, toprağı, yaşamın kaynağını unuttuk.
2. Saygı göstermeyi ve saygı görmeyi unuttuk.
3. "Her insan, herkes karşısında her şeyden sorumludur." diyordu Dostoyevski.
Sorumlu olmayı, başkalarına karşı sorumluluk duymayı unuttuk.
4. Eşitliği, eşit bir dünya özlemini unuttuk.
5. İnsanları din, mezhep, ırk, dil ayırmadan kucaklamayı unuttuk.
6. Özgürce hissetmeyi, düşünmeyi, davranmayı unuttuk…
7. Her şey hemen olsun, dünya bizim etrafımızda dönsün istiyoruz.
"Sabır" diye bir erdem vardı… Onu da unuttuk.
8. Hayata çocuksu bir merak ve saflıkla bakmayı unuttuk.
9. Barışı ve kardeşliği unuttuk.
" Yurtta sulh, cihanda sulh."– Mustafa Kemal Atatürk
10. Kendimizi işimize, üretmeye vermeyi unuttuk.
11. Gülmeyi, eğlenmeyi, dans etmeyi unuttuk.
12. İnsanlara güvenmeyi ve güvenilir bir insan olmayı unuttuk.
Sonuç olarak: "Sevginin özü, kendi sevgini göstermekle başlar."
– Kazım İLHAN
"İnsanın ilmi ve edebi, en büyük varlığıdır. Eskimez, çürümez, kaybolmaz."
– Mevlânâ
"Düşündürebilmek, gelecek için üretilecek ürünün ana kapısıdır."
– Kazım İLHAN
Birlikte; ‘siz’, ‘biz’ demeden, sıcak, sevecen ve mutlu birlikteliklerin bir arada olduğu, sağlıklı ve neşeli yarınlar dileğiyle...
Hoşça kalın.
Kazım İLHAN
Sosyolog Ve Aile Danışmanı
