Bafra Kaymaklı Lokum: Bafra lokumu, manda sütünden elde edilen kaymak kullanılarak üretilmektedir. Manda kaymağı, son derece besleyici, yumuşak ve hafiftir. İçerisinde hiçbir katkı maddesi bulunmadığı için boğazda yanma hissi oluşturmaz.
Bafra Pidesi: Bafra pidesi 70-75 cm uzunluğunda ve 3-4 cm eninde olup, üstü kapalıdır. Pişen ve tereyağı ile yağlanan Bafra Pidesi 6 eşit parçaya kesilmesiyle (yaklaşık 12-13 cm uzunluğunda) servis edilir, yerken hamurunun özelliğinden dolayı baklava gibi ağızda dağılır.
Bafra Nokulu: Bafra Nokulu; mayalı hamurdan açılmış yufkanın içerisine ceviz, kuru üzüm, şeker karışımı konularak yapılan ve şerbetsiz baklava olarak da adlandırılan bir tatlı çeşididir.
Diğer yörelerde üretilen benzer ürünlerden ayrılmasını sağlayan en önemli özelliği hamurunda kabartma tozunun kullanılmaması ve içine yumurta katılmamasıdır. Bununla birlikte farklı olarak hamurunda sirke kullanılmakta ve bu sebeple ürün oldukça gevrek olmaktadır.
Bafra Zembili: Bafra Zembili; Kızılırmak Deltasında yetişen bir çeşit çayır otu kındıra ile mısır bitkisinin yelek de denilen dış yapraklarının birlikte örülmesi ile oluşturulan bir üründür. Elde edilen ürünler genellikle çanta (okul, pazar vb. amaçlı), sepet (çamaşır, ekmek, kispet taşıma vb.), bebek puseti, şapka, süs objesi ve hediyelik eşya olarak kullanılır.
Çarşamba Ayakkabısı/Yumurta Topuk Ayakkabı: Çarşamba ayakkabısı tek parça derinin kösele taban üzerine tek dikişle bağlanması sonucu oluşmuş bir formdadır. Pürüzsüz, bağcıksız ve işlemesiz olarak üretilmektedir. Köseleye sonradan tahta bir topuk eklenmektedir. Bu form oluşturulurken çarık ve yörede sıklıkla kullanılan kara lastikten esinlenilmiştir. Ayakkabının topuk ve burun kısmının şekli yumurtaya benzetildiği için yumurta topuk veya yumurta burun ayakkabı olarak da adlandırılmaktadır.
Ayakkabı yapımında çekiç, danalya, kerpeten, çark, filo, raspa ve neopren gibi araçlar ve taban astarı, kalıp, saya, bombe, monta çivisi, kasaburuk, ağaç çivi, beldemiri, taban, ağaç ökçe, ökçe kapağı, ökçe çivisi, mostra gibi malzemeler kullanılmaktadır.
Çarşamba Kasketi/8 Köşeli Kasket: İlimizde özellikle Çarşamba, Havza, Kavak ve Ladik ilçelerinde daha çok belirli bir yaşın (35-40) üstündeki insanların gündelik hayatta yoğun bir şekilde kasket kullandığı görülmektedir. Bu kasketler yörelere göre farklı tür ve şekillerde olabilmektedir. Ancak ilimizde daha çok sekiz köşeli kasket veya Çarşamba kasketi olarak adlandırılan geniş yapılı kasket türü; koruyucu özelliğinin fazla olması, kullanımının da rahat ve kolay olması sebebiyle daha yaygın olarak kullanılmaktadır.
Çarşamba Keşkeği: Çarşamba Keşkeği; tavuk eti, döğmelik buğday, tereyağı, tavuk suyu, su ve tuz kullanılarak Samsun ili
Çarşamba ilçesinde üretilen yemektir. Keşkek yapmak için özel olarak üretilen uzun saplı tahta kepçe veya tokmak
ile ezilerek/dövülerek üretildiği için lapa kıvamındadır. Rengi açık olur.
Çarşamba Keşkeğinin geçmişi uzun yıllara dayanır ve Çarşamba ilçesinin mutfak kültürü içinde ve
geleneklerinde önemli bir yere sahiptir. İmece usulü ile yapılan keşkek, özellikle düğün merasimlerinde damatların
aynı ritimde ve uzun süre keşkek döverek/güdeleyerek bu yemeği yapması gelenek haline gelmiştir. Bu sebeplerle
coğrafi sınır ile ün bağı bulunur.
Çarşamba Kıvratması: Çarşamba kıvratması, Samsun'un Çarşamba ilçesine has bir tür yiyecek. Samsun mutfağında önemli bir yere sahip olan Çarşamba kıvratması 1930'lu yıllardan itibaren özgünlüğünü korumakta olup 26 Temmuz 2018 tarihinde marka olarak tescil edilmiştir.
Çarşamba Pidesi: Karadeniz Bölgesi’nde, pişirme biçimleri ve kullanılan malzemeler açısından yerel farklılıklar gösteren çok sayıda pide çeşidini görmemiz mümkündür. Samsun ilinde yapılan pideler de farklı karakterleri ile göze çarpmaktadır.
Çarşamba pidesi hamuru yumuşak ve eni geniş olan bir pide çeşididir. Ortalama bir pide 4-5 cm genişliğinde ve 75-80 cm uzunluğunda olur. Ağırlığı ise 200-220 gr kadardır. Hamurunun hazırlanmasında fabrikadan çıktıktan sonra belirli bir süre beklemiş ve dinlenmiş un kullanılır. Renk olarak sarımtırak un tercih edilir. Maya olarak da daha çok ev tipi mayalar kullanılır.
Salıpazarı Kestane Balı: Salıpazarı Kestane Balı, yüzde 72 kestane oranına sahip ve coğrafi işaret tescil belgesi almış doğal üründür. Bu lezzetli balın markalaşması ve tanıtılması için Samsun büyükşehir belediyesi ve Salıpazarı Yerel Eylem Grubu Derneği tarafından önemli adımlar atılıyor.
Samsun Kaz Tiridi: Kaz eti, bulgur pilavı ve yufka ekmek ile hazırlanan Kaz Tiridi, oldukça uzun (yaklaşık 3-4 saat) bir hazırlama süreci olmasına rağmen, eşsiz lezzetiyle yöremizde özellikle kış aylarının vazgeçilmez yemeklerinden biri haline gelmiştir.
Samsun Simidi: Simit, Samsun'un belki de en tanınmış yiyeceklerinden birisidir. Kullanılan malzeme ve pişirme teknikleri açısından, ülkenin hatta dünyanın pek çok yerinde sıklıkla yapılan simit çeşitlerinden farklılıklar gösterir.
Samsun Simidi’nin, mayası olabildiğince azdır ve mayalama süresi kısadır. Hamuru yarı sert olup pekmez (üzüm, dut, elma veya armut pekmezi) ile karıştırılarak yapılmakta ve bol miktarda susam (100 kg undan üretilen simit için 20 kg susam) kullanılmaktadır.
Terme Pidesi: Karadeniz Bölgesi’nde, pişirme biçimleri ve kullanılan malzemeler açısından yerel farklılıklar gösteren çok sayıda pide çeşidini görmemiz mümkündür. Samsun ilinde yapılan pideler de farklı karakterleri ile göze çarpmaktadır.
Terme Pidesi, açık olarak yapılan ve eni geniş olan bir pide çeşididir. İç malzeme olarak genellikle kuşbaşı et, peynir, pastırma, sucuk, çökelek, ıspanak ve yumurta kullanılır. Bu malzemeler isteğe göre ayrı ayrı olarak veya karıştırılarak pidenin içerisine yerleştirilir. Ortalama bir pide 15 cm genişliğinde ve 70-80 cm uzunluğunda olur.
Vezirköprü Tahtaköprü Kilimi: Tahtaköprü Kilimleri, yörenin dokumacılık alanındaki kültürel birikimiyle oluşan bir el sanatı üründür. Kilimlerin dokunmasında yün iplikler kullanılır. İki tür dokuma yapılır. Birincisinde dikine hatların arasına çoğunlukla boynuz ve çengel desenleri yerleştirilir. Bu tür yöreye özgüdür. İkincisinde ise genellikle tüm Türkmen kilimlerinde bulunan eli belinde, çengel, boynuz ve saç örgüsü desenleri daha çok kullanılır.
Vezirköprü Semaveri: Vezirköprü Semaveri - Samsun
Tula Bölgesinde ise geliştirildi. Adını Rusçada “kendi kendine” anlamına gelen “samo” ve “kaynamak” anlamına gelen “varit” sözcüklerinin bir araya gelmesiyle oluşturdu. Anadolu'ya göç eden Tatarlar sayesinde de özellikle Vezirköprü ve Havza civarında kendine yeni bir vatan edinmiş oldu.
Vezirköprü Susuz Bezi: Vezirköprü Susuz Bezi yöre adı ile özdeşleşen dokumanın adıdır. Düz dokuma tekniği ile üretilen kumaşlarda pamuk ipliği kullanılır. Günümüzde halen çember, peşkir, bürümcük, çeşitli örtü ve iç çamaşırının kumaşı olarak üretilmektedir.
Yakakent Mantısı: Yakakent Mantısı yöre adı ile özdeşleşmiş soslu bir yemek çeşididir. Üretim metodunda açıklanan karışım ile elde edilen ve iç malzemesi yerleştirilen hamurların katlama şekli ile birlikte pişmiş ürünün sunumu sırasında üzerine ceviz dökülerek servis edilmesi yöreye özgüdür.
