Kahramanmaraş merkezli depremlerde evlerini kaybeden ve Defne ilçesinde yaşamını sürdüren 50 yaşındaki Semra Özbay ile 23 yaşındaki oğlu Barış Özbay, depremin ardından birlikte hayata tutunmaya çalıştı. Depremde hem evlerini hem de yakınlarını kaybeden aile, yaklaşık 3 yıldır zorlu bir süreci geride bırakıyor.
DEPREMDEN SONRA YAŞAMA HEVESİNİ KAYBETTİ
Depremin ardından yaşama hevesini yitiren ve okuduğu üniversiteyi bırakıp sürekli bilgisayar ve cep telefonuyla vakit geçirmeye başlayan Barış Özbay’ın, asrın felaketi olarak nitelendirilen 6 Şubat gecesinde telefonla oyun oynadığı öğrenildi.
“DEPREME TELEFONLA OYNARKEN YAKALANDIM”
6 Şubat günü saat 04.17’de telefonla oyun oynarken depreme yakalandığını ve o sırada bile telefonla ilgilenmeye devam ettiğini belirten Barış Özbay, “Depremde uyumuyordum ve akşama kadar telefonla oynadım. Sallanmaya başladığında ilk başta küçük bir deprem sandım ama hızlandı. Elektrik kesilince ciddi bir durum olduğunu anladım, ama oyunumu kaydediyordum. Annem önce depreme inanmadı, benim salladığımı sandı. Sallanırken telefonu elime alıp oynamaya devam ettim. Deprem bitince ailemi dışarı çıkardım” dedi.
“ELİMDE OLSA YEMEK DE YEMEM TUVALETE DE GİTMEM”
Evden pek çıkmadığını ve tüm gününü telefonla geçirdiğini anlatan Özbay, “Dışarı çıkmadığımızda iki arkadaşımın evine bakıyorum, evleri müsait değilse evden çıkmıyorum. Eve gelince yine telefonla oynuyorum. İzlediğim videoların isimlerini pek bilmiyorum. Müzik türünü sorarsan Allah bilir. Evde kalıp banyo yapabilirdim ama yapmak istemedim. Sadece yemek yiyorum ve tuvaletimi yapıyorum, mecbur olduğum için. Sedef hastalığı yüzünden banyoyu zor yapıyorum ama olmasa da yapmazdım. Elimde olsa yemek de yemem, tuvalete de gitmezdim. Keşke tüm gün uyuyabilsem” dedi.
“DEPREMDEN ÖNCE HER ZAMAN BAKIMLIYDİ”
Barış’ın deprem sonrası çok değiştiğini söyleyen arkadaşı Furkan Çakmak, “Ortaokuldan arkadaşım, birlikte büyüdük. Derslerle arası iyi değildi ama her şeye kafa yoruyordu. Daha çok bilgisayar ve telefon oyunları oynardı. İngilizce altyazılı filmler izleyerek İngilizce de öğrenmişti. Hayata karşı neşesi ve heyecanı azalmıştı. Psikolojik sorunlarının ötesinde çözemediği problemleri vardı. Üniversite sonrası arkadaşlar dağılınca yalnız kaldı, evden daha fazla çıkmamaya başladı. Depremden önce her zaman bakımlıydı, normal insanlar gibi duş alırdı ve duş yapmayı çok severdi. Üniversite sonrası bakış açısı değişti. Depremle birlikte tamamen kendini kapattı. Yaklaşık 3 yıldır tırnaklarını kesmiyor ve bakımını yapmıyor. Eski güzel günlere dönmesini istiyoruz” dedi.
“OĞLUM SAĞLIĞINA KAVUŞSUN BAŞKA BİR ŞEY İSTEMİYORUM”
Anne Semra Özbay ise oğlunun depremden önce arkadaşlarıyla vakit geçirdiğini, sonrasında kendini eve kapattığını belirterek, “Depremden önce oğlum arkadaşlarıyla parklarda vakit geçirirdi. Deprem sonrası kendini eve kapattı ve sürekli telefonla ilgileniyor. Neler yaptığını çoğunlukla bilmiyorum, genellikle video izliyor veya müzik dinliyor. Depremden önce tırnaklarını uzatmazdı ve bakımına özen gösterirdi. Depremden sonra tamamen değişti, banyo yapmıyor. Oğlum sağlığına kavuşsun, başka bir şey istemiyorum” dedi.