Olumsuz davranış biçimlerinin
topluma yansımaları
ve kişisel sıkıntılar
yüzünden;
stresle
yaşanılan
bir ortamda
güzel şeylere tanık olmak,
insanın içini ısıtıyor...
Her şeye rağmen
"İnsanlığın ölmediğini"
hatırlatan
olaylar;
bizi biz yapan değerlerin yok olmayacağına
dair, içimizde
var olan
umutları artırıyor...
Dün, Genel Koordinatörümüz
Barış İpek'in amcası,
sevgili ağabeyim
Niyazi Demirel'in
eniştesi
Bayram İpek'i son yolculuğuna
uğurladıktan
sonra
dönüşte,
Samsun Eğitim Araştırma ve Uygulama Hastanesi'nin
kavşağında,
bir polis aracının
yolu kestiğini gördüm...
Bu durum,
polis uygulamasına benzemiyordu...
Aracı, Yönetim Kurulu Başkanımız
Erkan Akyüz kullanıyordu. Telefonla konuşurken,
gayri ihtiyari olayı fark etmiştim...
Bir polis memuru, trafiği durdurmuş,
3 küçük öğrenciyi el ele tutuşturarak
karşıdan karşıya geçiriyordu...
Telefonla konuştuğum için
fotoğrafı çekemedim...
Arka koltukta oturan
köşe yazarımız Said Çetintaş'a
"Sen çekebilseydin keşke" dedim...
O da görüntüyü kaçırmıştı...
Bu davranış, yapılması
gereken bir şeydi...
Ancak, bu davranışın o 3 çocuk
ve ailesi
için
büyük anlamı vardı...
Hangimiz,
çocuğumuza
bu duyarlılığı
gösteren
insanlar için
"Allah razı olsun"
dileğinde bulunmayı
ihmal ederiz?..
Ya çocuklar?..
Polis amcanın bu duyarlılığını
yıllarca unutabilirler mi?..
Bu olayı, dün
Gaziler Eczanesi'nde
sohbet ederken,
arkadaşım Turan Özön'e anlattım...
Duygulandı ve
cep telefonunu eline aldı...
"Bak" dedi ve
kendisinin çektiği bir fotoğrafı
gösterdi...
Atakum'da, Karayolları'nın bulunduğu
bölgede, engelli
aracı ile
rampayı çıkamayan
bir kadının imdadına
trafik polisi yetişmişti...
O polis
engelli kadını,
aracını rahatça kullanacağı
alana kadar
taşımıştı...
Turan Özön de
duygulanarak, bu anı görüntülemişti...
Bu kez de ben "helal olsun" dedim...
Arkadaşım Turan Özön'den
o fotoğrafı paylaşmak için
izin aldım...
Böylesine
özlenen insani davranışlar,
"küçük" gibi görünse de
insanın içini ısıtıyor...
Toplumdaki dayanışma ve paylaşma duygusunun
yükselmesine vesile oluyor...
Bu davranışlar;
onca hayırsız ve uğursuzun
yaşattığı
olumsuzluklar karşısında,
"insan" olmanın
erdemini bir kere daha hatırlatıyor...
Bu duyguyu bizlere yaşatan ve hatırlatanların
elleri ve yürekleri dert görmesin!..
