Bu deyim, anlamsız sözler söylemek, yalan uydurmak, boş konuşmak anlamında kullanılır...
Hikayesi internette de yer aldığı şekilde şöyledir:
Uzun havalarda, anlamlı dizeler arasında seslendirilen, anlamsız nakaratlar da vardır. Bunlar “yalelli”, “of, of”, ya da “vay vay” şeklinde olabilir. Hemen hemen bütün Türk boylarında da kullanılmıştır bu nakaratlar...
Daha çok dağlarda söylenen ve ezgiye ahenkli bir lirizm katan bu maval geleneği, folklorik özellik kazandırması açısından da etkilidir. Ayrıca, duygu ve düşüncelerini sözcüklerle anlatamayan kimi çobanların, kendilerini ezgiyle ifade etme biçimi olarak da değerlendirilir mavallar. Mavallar, şiirin ezgiyle birleşmesinde, yani bestelenmiş hallerinde olur. Besteciler veya “türkü çığırıcılar”, sözün içeriğine uygun, anlamsız sesler veya ses birliklerinden oluşan mavallar koyarlar. Buna da “maval okumak” denir.
İşte bu yüzden, bu deyim, konu ile ilgisi olmayan sözler söyleyenlere, anlamsız sözler sarf edenlere, söze dışarıdan müdahale eden kişilere, boş konuştuklarını ifade etmek için söylenmektedir...
