Saygı duyarız can kurtarıp, şifa veren ellere... Beyaz önlüklü melektir hepsi gönüllerde... Pandemide sergiledikleri fedakarlıklar dillerde... Seviyoruz onları, hepsi kalplerde... Canlarını hiçe saydıklarını gördük... 'İnsanlık için ne kadar çok öldük'... Etraflarında koruma çemberi ördük... Alkışladık onları, acıları yüreklere gömdük... Beyaz önlüklü olmak bir şereftir... Nail olmaz bu herkese... Taşımak zordur, kaybetmek çok kolay... Ve asıl bundan sonrası yazacaklarımız olay! Kamunun hastanesinde çalışır, devletten maaş alır... Yoksulu, garibi gelir sosyal güvencesi ile şifa bulur... Devlet işte bunun için var da... Peki özel muayenehanenin yolunu gösterip... Düşmüşten üç katı parayı, kimler alır? Randevuyu devletin hastanesinde verip... Çaresizi sabır taşı çatlayana kadar gerip... Sonra da 'İzinliyim, gel özel muayenehaneye' deyip... Garibi tavuk gibi yolanlar kim peki? Personel kaydı devletin hastanesinde olup... Özlük hakların tümünden yararlanıp... Ameliyatları ise özelde yapıp... Yorgunu yokuşa sürüp, cebini dolduranlar kim peki? Şerefiyle görev yapana yoktur lafımız... Sağlık üzerinden vatandaşı soyanadır sözümüz... Fırsatçıdan, fesattan korkmaz gözümüz... Hak ve halka dönük yüzümüz... Söyleyin şimdi bize ey bazı gafiller! Beyaz önlüğü neden kirlettiniz? Yemininizi tek ayak üstünde mi ettiniz? Bu kelam halkın derdidir... Bizim kalemimiz onların dilidir... Alıyor çayın demi... Hipokrat çarpsın sizi e mi! Günün Sözü: "Yoksulluk pek çok şeyin olmayışıdır ama açgözlülük hiçbir şeyin olmayışıdır" Publilius Syrus