AMASYA (AA) - CİHAN OKUR - Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nden Amasya'ya gelen yaklaşık 10 bin tarım işçisi ve aileleri, geçimlerini sağlamak için zor yaşam koşullarına rağmen yılın 6 ayını evlerinden uzakta çalışarak geçiriyor.

Yaşadıkları ekonomik zorluklar nedeniyle mevsimlik işçi olarak geldikleri Amasya'da, derme çatma çadırlarda kalan aileler, kentte tarım ürünlerinin çapalanması, bakımı ve hasat işlerinde çalışıyor.

Mevsimlik işçi olarak Şanlıurfa'dan Amasya'ya gelen 8 çocuk babası Halil Zebur (50), AA muhabirine, ailelerinin geçimini sağlamak için şehir şehir dolaştıklarını söyledi.

Memleketlerinde ekecek toprakları olmadığı için yaklaşık 350 kişiyle nisanda evlerinden ayrıldıklarını anlatan Zebur, "Maddi sıkıntılar yüzünden biz yılın 6 ayını evde, 6 ayını dışarıda geçiriyoruz" dedi.

Zebur, parklarda oyun oynaması gereken çocuklarının da kendileriyle bu zorlukları yaşadığını belirterek, "Haberlerde, 'Sıcaklarda dışarı çıkmayın' diye uyarıyor görüyoruz ancak bu bizim için geçerli değil. Biz sıcak, soğuk ve yağmur demeden dışarıdayız" ifadesini kullandı.

Çadırlarda elektriksiz yaşadıklarını dile getiren Zebur, "Yemek, çamaşır, bulaşık ve banyodaki su ihtiyacımızı çeşmelerden karşılıyoruz. Devletimizden tek isteğimiz bize burada bir yer göstermesi. Prefabrik tarzı konutlarda, daha rahat barınmak istiyoruz" diye konuştu.

Sürekli "göç hayatı" yaşadıkları için çocuklarının eğitimlerine düzenli devam edemediğini söyleyen Zebur,  "Çocuklarımızı okutmak istiyoruz ancak elimizden bir şey gelmiyor. En büyük sorunumuz ulaşım. Bundan dolayı genellikle birkaç aile birleşerek minibüs ve kamyon kiralıyoruz. Çocuklarımla beraber çalışıyoruz" dedi.

- "Kazandığımız paranın yarısı günlük ihtiyaçlarımıza gidiyor"

Şanlıurfalı Sıraç Ağaçlı ise nisan başında Amasya'ya geldiklerini, ekime kadar burada kalacaklarını ifade ederek, şunları söyledi:

"Maddi sıkıntılar yüzünden okuyamadım. Tarım sezonu açıldığında çalışmak zorunda kaldık ve derslerimizde başarısız olduk. Günlük 25-30 liraya, sabah 05.00'ten akşam 19.00'a kadar güneşin altında çalışıyoruz. Bu paranın yarısı da günlük ihtiyacımıza gidiyor. Şimdi soğan söküyoruz, yarın hangi iş olursa onu yapacağız. Bir bölgedeki işler tamamlanırsa başka kentlere gidiyoruz. Zor bir iş ama geçimimizi sağlamak için bu sıkıntıya katlanmak zorundayız."

Ağaçlı, memleketinde düzenli bir işte çalışmak istediğini ancak şu anda böyle bir imkana sahip olmadığı, bu nedenle geçimini başka kentlerde aradığını kaydetti.

13 yaşındaki Mihriban Demir, okuluna düzenli devam edemediğini ve yaklaşık 5 yıldır mevsimlik işçilik yaptığını belirterek, sıcak havada tarlalarda çalışmanın çok zor olduğunu ifade etti.

Demir, kazancını, ailesinin geçimine katkı sağlamak için babasına verdiğini söyledi.