Erzurumspor'u deplasmanda yendiğimiz günden bu yana galibiyeti unuttuk, ilk altının da gerisinde kalarak korkulu rüya görmemek için Altınordu maçını kazanmamız gerekiyordu... Samsunsporumuz son 4 maçta 3 yenilgi 1 beraberlik alarak, herkesin beklentilerini düşürdü...
Rakip Altınordu, oynadığı son yedi maçın altısını kazandı birinde berabere kaldı, yedi maçtır kaybetmiyorlar...
Oyuna etkili başlayan Altınordu'ydu daha maçın başında Nurullah topu çok iyi çıkardı ve kornere yolladı...
İlk 20 dakikada Hasan'ın defans arasına attığı, Polat'ın kaleye şut yerine, çalımı denemesi bizi golden etti... Aynı şekilde müsait pozisyonda ceza alanı içinde Fofana müsait pozisyonda topa yumuşak plase yapınca kaleci Aliemre, eliyle çeldi...
31. dakikada Emircan, ceza alanına girdi stoperlerimiz Berk ve Yunus müdahalede geç kalınca; Berk'ten dönen topa sol ayağıyla plase ve düzgün vuruşla takımını 1-0 öne geçiren golü attı.
Daha 1 dakika geçmeden, benim köşemden hep yazdığım gol yedikten sonra ilk 5 dakika içinde gol atılır tezi, bir kez daha doğrulandı... Polat'ın sağ kanattan getirdiği topa en son Fofana tek vuruşla ve sol ayakla meşin yuvarlağı ağlarla buluşturdu ve skoru 1-1 yaptı...
Yücel hocanın, bu maçta Yasin, Osman, Soner ve Sheldo'nun yerine, Polat, Ensar, Melih ve Yunus ile oyuna başlaması son derece radikal bir karardı...
Polat , Melih, coşkuları ve arzuları ile oyunda kaldıkları sürece sırıtmadı... Özellikle Polat, daha önce neden oynatılmadı, neden bu takıma monte edilmedi anlamakta güçlük çekiyorum... Hayret bir şey!
Enteresan bir şekilde takımın coşkusu,topa ve adama agresifliği gözle görülür şekilde artmış... Demek ki oyuncular isteyince daha iyisini yapabiliyorlar...
İkinci yarıya Samsunsporumuz iyi başladı...
Ali'nin ortasına Tomane bomboş penaltı noktasından topu kale yerine tribünlere yollayınca, bir gol daha kaçtı.
Üst üste pozisyonlara giren ama sonuçlandıramayan taraf Samsunsporumuzdu...
Duran topta hücum ve savunmalarda çok eksik pozisyon alıyoruz...
Defansta eşleşmelerimiz yanlış ve her seferinde rakibe gol pozisyonları vermeye devam ediyoruz. Gol pozisyonuna giriyoruz atamıyoruz... Bir tek Fofana'ya ayrı bir paragraf açmak isterim, gol atıyor, rakibi eksiltiyor... Bir futbolcu ancak bu kadar bir maça etki eder, Fofana daha ne yapsın?
Takımdaki oyuncuların geneli, vasatın üstünde oynadılar. Özellikle Nurullah, Saviçeviç, Hasan ve Fofana maça damga vuran isimlerdi...
90+3'te Saviceviç'in ortasına Tallo, çok iyi yükseldi ve nefis bir altın kafa golü skoru 2-1 yaparken, bütün küme düşmeye oynama ihtimallerimiz bu golle ortadan kalktı...
Oynanan oyun, coşkumuz umarım bundan sonraki maçlarda da devam eder, bu galibiyet bize ilaç gibi geldi ve derin bir oh çektik desem, yalan olmaz...
