Atları da vururlar, şahlar da ölür... Emin Kar, o içimizi yakan kazada felç olmuştu... İki bacağını kaybetmişti ama yüreğiyle hayata tutunmuştu... Ailesi, dostları ve sevdikleriyle bu sayede inandığı yolda yürümüştü... Çok zorluklar çekmişti ama dirençliydi... Türkiye'de kaç futbolcu, top oynadığı takımda başkanlık onurunu yaşamıştı?.. Hem hiç kimsenin sıkıntılar nedeniyle sahip çıkmadığı bir takıma hem de asgari ücretli emekli maaşıyla... "Efsane" boşuna olunmuyor işte!.. Emin Kar, başkanlıkta başarılı olmuştur ya da olmamıştır, tartışılır ama maddi ve bedensel engeline rağmen bu fedakarlığı; onu Samsun tarihinde "unutulmaz" yapmıştır!.. Emin Kar, iyi dostlarımdan biriydi... Daha önce genel yayın yönetmeni olduğum gazetelerde beni kırmayıp, köşe yazarlığı yapmıştı... Benden 2 yaş küçük olmasına rağmen hep "abi" diye hitap etmişti... O, sevip saydığı herkes için öyleydi... Emin Kar, büyüğü küçüğü bildiği için toplumun her kesiminde sevilen ve sayılan biriydi... Bu şehir; onu sadece bir spor adamı değil, aynı zamanda Samsun'un ortak değerlerinde yüreğiyle yer almasını bilen bir memleketsever olarak hatırlayacaktır... Ne diyelim?.. Takdiri ilahi bu!.. Atları da vururlar, şahlar da ölür!.. Mekanın cennet olsun büyük kaptan, fedakar başkan!..