28 Şubat sürecinde yaşanan siyasi manevralar ve ayak oyunları bir bir gün yüzüne çıkıyor. 54. Refahyol hükümetinin maruz kaldığı siyasi sıkıntılara o günlerde ortaya çıkan sahte şeyhler de eşlik etti. Dönemin DYP'li İstanbul Milletvekili Namıl Kemal Zeybek şeylerle ilgili TRT'de yayınlanan Fetret adlı Belgesel programında açıklamalarda bulundu...

ARAFAT'A GİDEN MİLLETVEKİLLERİNE İRTİCACI DEDİLER
54. Refahyol Hükümeti DYP milletvekili Namık Kemal Zeybek 'laiklik elden gidiyor' diye sahte şeyler ortaya çıkarıldığını söyledi. Zeybek, Arafat'a giden milletvekillerini bile zikir çekiyorlar diye gösterip irticacı ilan ettiklerini belirtti.



28 ŞUBAT SÜRECİNDE NE OLDU?
1995 Türkiye genel seçimleri sonrasında 20. dönem TBMM oluştu. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel hükümeti kurma görevini ilk olarak seçimden birinci olarak çıkan Refah Partisi'nin Genel Başkanı ve Konya Milletvekili Necmettin Erbakan'a verdi ancak Refah Partisi'nin Meclis'te güvenoyu almak için yeterli milletvekiline sahip olmaması ve Mecliste üyesi bulunan diğer partilerin destekte bulunmaması nedeniyle Erbakan hükümeti kuramadı. Bunun üzerine Cumhurbaşkanı Demirel seçimde ikinci gelen Anavatan Partisi genel başkanı Mesut Yılmaz'a hükümet kurma görevini verdi ve Anavatan Partisi ile Doğru Yol Partisi ortaklaşa 53. Türkiye Cumhuriyeti Hükûmeti'ni kurdular. Ancak bu hükümet yalnızca üç ay sürdü.

GÖREV ERBAKAN'A
Cumhurbaşkanı Demirel, hükümet kurma görevini ikinci kez Necmettin Erbakan'a verdi ve Refah Partisi ile Doğru Yol Partisi'nin oluşturduğu koalisyon hükümeti 28 Haziran 1996 tarihinde Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'in görevlendirmesiyle kuruldu.

Partiler arasında imzalanan koalisyon protokolüne göre hükümet şu şekilde olacaktı...



Başbakan ilk olarak Necmettin Erbakan olacak, 2 yıl sonra ise başbakanlık görevini Doğru Yol Partisi genel Başkanı Tansu Çiller yürütecek. Bu şekilde 2'şer yıl arayla başbakan değişecekti.
Necmettin Erbakan başbakan, Tansu Çiller başbakan yardımcısı ve dışişleri bakanı olacaktı...

KUMPAS, SİYASİ MANEVRA, AYAK OYUNLARI!
Hükümetin kurulması üzerinden bir yıl geçmeden muhalefet partilerinden ve Cumhurbaşkanı Demirel tarafından siyasi krizin son bulması için erken seçim gerektiğine dair açıklamalar yapıldı. 54. Türkiye Cumhuriyeti HükÜmeti döneminde 28 Şubat Süreci yaşandı. Bu süreç 54. hükümetin sonunu getirdi. 28 Şubat 1997 tarihinde "irtica ve buna karşı alınacak tedbirler" gündemiyle toplanan Milli Güvenlik Kurulu bazı kararlar aldı. Başbakan Erbakan, 22 Mayıs'ta TBMM grup toplantısında şu açıklamayı yaptı: "Hükümetin önünde iki seçenek vardı. Birincisi ordunun tavırlarına rest çekip Hükümet'ten ayrılmak, ikincisi de uzlaşmayı ve iknayı denemekti.



Biz uzlaşmayı seçtik"
21 Mayıs 1997 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, "yasadışı bazı eylemlerin odağı olmaya başladığı ve bazı üyelerinin laik rejimi hedef alan girişimleri" nedeniyle Refah partisi'nin kapatılması için Anayasa Mahkemesi'ne dava açtı. Başsavcı Vural Savaş, dava ile ilgili yaptığı açıklamada partinin "laikliğe aykırı eylemlerin odağı haline geldiğini ve ülkeyi giderek bir iç savaş ortamına sürüklediğini" belirtti. Refah partisini kapatma davası devam ederken Erbakan, başbakanlık görevini (2 yıl dolmamasına rağmen DYP sinin ısrarları üzerine) Tansu Çiller'e devretmek amacıyla 18 Haziran 1997'de Cumhurbaşkanı Demirel'e istifasını sundu. Cumhurbaşkanı Demirel 54. hükümet protokolü gereği başbakanlık görevini Doğru Yol Partisi'nin genel başkanı Tansu Çiller'e vermedi. Yeniden hükümet kurmak üzere Anavatan Partisi başkanı Mesut Yılmaz'a görev verdi. 55. Hükûmet (ANASOL-D) Mesut Yılmaz'ın liderliğinde Anavatan Partisi, Demokratik Sol Parti, Demokrat Türkiye Partisi koalisyonu ile kuruldu...

Ülke Haber